🐲 Długi Grzbiet W Tatrach Wysokich

[27] Od zachodu widok częściowo przesłania długi grzbiet Končistej, okolice góry od południa i północy zasłania sam masyw Gerlach. Kilka innych szczytów w Tatrach Wysokich, w tym niektóre z oznakowanymi szlakami, oferuje widoki z urwistymi spadkami, zróżnicowaną scenerią i szerokimi widokami. [28] Pogoda Oto subiektywny wybór 10 miejsc w Tatrach, gdzie są najpiękniejsze widoki. Tatry zachwycają swoim pięknem na każdym kroku. Są jednak takie miejsca, które obowiązkowo trzeba zobaczyć. Należą do nich m.in: Czarny Staw pod Rysami, Kazalnica Mięguszowiecka, Granaty, Kończysty Wierch, Giewont, Mała Wysoka, Lodowa Przełęcz, Zielony Trzy Kopce Wiślańskie w Beskidzie Śląskim. Trzy Kopce Wiślańskie – uroczy szlak, który odnajdziecie w Beskidzie Śląskim. W naszym wpisie znajdziecie najważniejsze Informacje praktyczne, taki jak gdzie zaparkować samochód, czasówkę, mapę oraz opis szlaku do Telesforówki oraz do słynnego garbusa w górach. In Góry. Schematyczna mapa graniowa. Kolorem czarnym oznaczono główną odnogę opisywanej odnogi, zielonym – jej odgałęzienia, a różowym – grań główną Łomnica – najwyższy punkt południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika Masywy Baranich Rogów i Spiskiej Grzędy – początkowy odcinek grani Masywy Durnego Szczytu i Łomnicy Dolinki Lodowej Odcinek grani od Spiskiej Wołoszyn, Tatrzański Park Narodowy. 1 min spacerem • Wołoszyn – potężny grzbiet w Tatrach Wysokich, rozdzielający Dolinę Waksmundzką od Doliny Roztoki. W regionie przełęczy Krzyżne łączy się z masywem Koszystej, stanowiącym drugą z końcowych odnóg wschodniej grani Świnicy. 1.2 mi SW. We wrześniu w Tatrach Wysokich można się spodziewać maksymalnie 15 st. C każdego dnia. Coś dla tych, którzy lubią oddychać świeżym, rześkim powietrzem. Zdarzają się opady, które trwają mniej więcej 12 dni w miesiącu. Jesień powitana wakacjami w Tatrach Wysokich może być całkiem udana! 15°C. 6°C. Południowa grań Ostrej, w tle Krywań Liptowskie Turnie i Ostra Fragment grani obejmujący Ważecką Turnię i Siodełkową Kopę. Południowa grań Ostrej (słow. J rameno Ostrej) – długi grzbiet w Tatrach Wysokich, ciągnący się w kierunku południowym od wierzchołka Ostrej, położonego w głównej grani odnogi Krywania. Szlak na grzbiet Połoniny Caryńskiej tą trasą wiedzie od Schroniska Kremenaros i choć początkowo nie jest imponujący, po ok. 1,5 wędrówki piękne górskie panoramy i widoki na Tarnicę i grzbiet Rawek (a czasami także na ukraińską Połoninę Równą i Pikuja) zapierają już dech w piersiach. Rysy, węg. Tengerszem-csúcs [1]) – góra zlokalizowana na granicy polsko-słowackiej, w Tatrach Wysokich (jednej z części Tatr ). Ma trzy wierzchołki, z których najwyższy jest środkowy (2501 m n.p.m. ), znajdujący się w całości na terytorium Słowacji. Wierzchołek północno-zachodni, przez który biegnie granica, stanowi 7B7kZ. Ostatniej niedzieli po długiej przerwie udało mi się powrócić w samo centrum pasma Niżnych Tatr, które swoją powierzchnią przewyższają Tatry i oferują różnorodne atrakcje i zmienność krajobrazów. Pogoda w połowie lipca rozpieszcza, zatem można do woli planować długie wycieczki, gdyż dnia nie zabraknie… W czerwcu byłem na krańcach zachodnich tego słowackiego pasma, wcześniej odwiedzałem część kralowoholską, a tzw. Dziumbirskie Tatry nie oglądałem już bardzo dawno. Właściwie to byłem tam tylko dwa razy podczas wejścia na Chopoka, a później na Dumbiera. Teraz przyszła w końcu pora przypomnieć sobie jak tam jest pięknie. Pojechaliśmy z moją Gorlicką Grupą Górską do Doliny Demianowskiej, w pobliże słynnego ośrodka narciarskiego Jasna u stóp Chopoka. Dolina ta słynie z mnóstwa jaskiń, ale dwie są atrakcjami turystycznymi na skalę europejską, to Jaskinia Lodowa oraz Jaskinia Wolności. Na parkingu obok tej drugiej zaczęła się nasza długa, bo 11 godzinna eskapada, przez dzikie i rzadko odwiedzane rejony tych gór! I ta dzikość była jedną z kluczowych atrakcji oraz niewielka ilość turystów na szlaku, przez co mogliśmy mieć ten obszar prawie dla siebie. Co jest praktycznie niemożliwe w Tatrach Wysokich. Dumbier, Chopok i Derese, czyli 3 dwutysięczniki Dolina Demianowska leży w zachodniej (tzw. dziumbierskiej) części Niżnych Tatr, po północnej stronie ich głównego grzbietu i jest najbardziej znaną doliną w tej grupie górskiej. Ma ok. 15 km długości i ok. 47 km² powierzchni. Jej wylot znajduje się na wysokości ok. 700 m w rejonie wsi Pavčina Lehota, ok. 7 km na południowy zachód od Liptowskiego Mikulasza. Od południa jej zamknięcie stanowi odcinek wspomnianego grzbietu głównego od Krúpovej Hali (1922 m) na wschodzie przez Chopok (2024 m) po szczyt Poľana (1890 m) na zachodzie. I te przepiękne szczyty mieliśmy przed oczami wraz z najwyższym Dziumbierem prawie przez cały dzień. Natomiast od wschodu dolinę ogranicza grzbiet biegnący od Poľany (1890 m) przez Bôr (1888 m) i Siną (1560 m) po niewybitne wzniesienie Pálenicy (1021 m). I ten boczny grzbiet był naszym celem tego dnia. Żółty szlak zaczyna się obok przystanku autobusowego na przeciwko parkingu. Idziemy początkowo szosą w górę bocznej doliny, którą później będziemy schodzić. Po chwili na rozejściu tras skręcamy ostro w prawo w ciemną i mokrą dolinę Radovej. Trasa wiedzie ciekawym kanionem pośród skał i bystrego potoku z licznymi bystrzycami. Idziemy najpierw dnem doliny, potem lewym, stromym zboczem. W kilku miejscach podejście ułatwia nawet stalowa lina! Mozolnie wspinamy się przez las na sedlo Sinej. Wspinaczkę czasem utrudniają wiatrołomy i tak było na całej, zalesionej trasie. Jednak są one poprzecinane, więc większych trudności nie ma. widok z Sinej na pasmo Małej Fatry i W. Chocza Z przełęczy, gdzie zakwitły już wrzosówki doskonale już widać Dziumbirską cześć Niżnych Tatr oraz naszą dalszą trasę bocznym grzbietem w kierunku głównej grani. Stąd należy odbić w prawo na ślepą ścieżkę na wierzchołek Sinej. I tu spotkamy stalową linę w najstromszych miejscach podejścia. N szczyt idzie się wąskim, miejscami skalistym grzbietem mijając Repiska ( 1406 m), czyli charakterystyczną widokową skałę. Warto poświęcić trzy kwadranse na zdobycie Sinej. Z wierzchołka, wysuniętego dość znacznie na północ w stosunku do głównego grzbietu, rozciąga się wyjątkowo malowniczy widok na Liptów i najbliższe otoczenie Doliny Demianowskiej. Widać Morze Liptowskie, Liptowski Mikulasz i wiele pasm górskich, z Tatrami, Małą i Wielką Fatrą, Górami Choczańskimi, Magurą Orawską, Beskidem Żywieckim i oczywiście mnóstwo szczytów Niżnych Tatr. Panorama obejmuje 360 stopni, a widok w jednej linii najpiękniejszych gór Słowacji, czyli Wielkiego Chocza, Wielkiego Rozsutca i Wielkiego Krywania na zawsze pozostanie w moim sercu… Tutaj spotkaliśmy wielu turystów i biegaczy, nawet z psami, gdyż dojście z parkingu zajmuje 2- 2,5 godziny, a więc jest łatwo dostępne to magiczne miejsce! Po godzinnej delektacji widokami ruszyliśmy z powrotem na przełęcz w Sinej, by kontynuować wędrówkę bocznym grzbietem w górę. Początkowo szlak jest mało widoczny i zarośnięty, ale im wyżej tym lepiej, choć trafiają się powalone drzewa, a schody w lesie robią się coraz stromsze… poczuło to moje kolano, przy zetknięciu z jakimś kamieniem! Niezauważalnie mijamy kulminację Havrany ( 1452 m) podczas jednostajnego podejścia. W lesie czasem są miejsca widokowe na przecinkach, zatem można odsapnąć w mozolnym podejściu. Potem droga wije się już pośród kosodrzewiny i borówczyn. Pojawia się coraz więcej fantazyjnych skałek i wychodzimy na północny wierzchołek Boru. Panorama zwłaszcza na pobliskie kolosy Niżnych Tatr, czyli trzy najwyższe dwutysięczniki wprost powala z nóg… Mnie też wywróciła i długo siedziałem zapatrzony na górujące na doliną potężne masywy Deresze, Chopoka i Dumbiera, które z tej strony chyba prezentują się najefektowniej. Grzbiet staje się tutaj szerszy i trawiasty, a dalsza wędrówka czystą przyjemnością. Można zachwycać się widokami i uduchawiać do woli! urwiska Zakluków, Polany i Skalki Idąc można obserwować odmienność skał budujących główny grzbiet Niżnych Tatr ( gnejsy i granity ) od wapiennych bocznych grzbietów, do których należy również Sina. Spacerując tą uroczą granią osiągamy wkrótce południowy, wyższy szczyt Boru, a potem po przejściu przez małe siodełko Zakluky, najwyższą kulminację naszej wyprawy. Później czeka jeszcze większe zejście na obniżenie ostatniej przełączki w bocznym grzbiecie i końcowa wspinaczka na wierzchołek Polany, już na głównym grzbiecie, gdzie żółty szlak dołącza do czerwonego. Tu musiała być dłuższa przerwa obiadowa i na odpoczynek, gdyż naszym oczom ukazał się majestatyczny widok na wysunięte na południe zielone niczym monsunowa dżungla potężne masywy Skałki, Chabenca i Durkovej. Niesamowite opadające urwiska i zerwy skalne robiły olbrzymie wrażenie i oddawały w pełni mistykę gór, o której pisałem na swoim blogu… Po długim zapatrzeniu na te cuda ruszyliśmy kawałek głównym grzbietem w stronę Chopoka, by po kwadransie zacząć się obniżać wraz z żółtymi znaczkami szerokimi zakosami w lewo do rozległej, trawiastej kotliny. Po wejściu między kosodrzewinę, a niedługo potem do lasu trasa schodzi stromo wzdłuż potoku. Wkrótce, w miejscu połączenia trzech potoków odgałęzia się czerwony szlak prowadzący do górnej stacji kolejki kabinowej. My zaś schodzimy nadal stromo w dół razem ze ścieżką przyrodniczą do wylotu tego żlebu, a potem dolinki, która doprowadza do szosy. Po drodze mijamy nowe zbiorniki na wodę służące do naśnieżania w zimie tras narciarskich. Asfaltowa już droga doprowadza nas do skrzyżowania szlaków nad Vrbickim Jeziorem, skąd jeszcze raz możemy spojrzeć na najwyższe szczyty Niżnych Tatr! Miejsce to jest bardzo czarujące, stworzono tu mnóstwo ścieżek spacerowych z ławeczkami, placami zabaw dla dzieci, ale to nie dziwi, gdyż to już teren ośrodka narciarskiego Jasna, gdzie stoi potężna baza noclegowa dla turystów i narciarzy. Vrbickie Pleso to największe jezioro tych gór i naprawdę jest przeurocze. Zatem odsapnęliśmy tu chwilę po ostrym zejściu dając odpocząć nogom, by kontynuować zejście do aut niebieskim już szlakiem, który łagodnie obniżał się zachodnią częścią Doliny Demianowskiej, czyli doliną potoku Zadna Voda. W dolnej jej części prowadziła nas już wygodna szutrowa droga, by ostatecznie starą szosą dotrzeć na parking. Wcześniej mogliśmy rzucić okiem ostatni raz na szczyty w górze. Tak zakończyła się ta niezwykła wycieczka, przez cudne i dzikie ostępy Niżnych Tatr. widok znad Vrbickiego Plesa na główny grzbiet Niżnych Tatr Na szlaku mogłem przetestować całkiem nowy sprzęt górski, a dokładnie to odzież i obuwie dzięki firmie Regatta Polska, której serdecznie dziękuję! I tak pierwszy raz miałem na stopach sandały górskie! Na upalne lato okazały się bardzo dobrym wyborem i mimo trudnych i zmiennych warunków na szlaku (kamienie, trawy, piargi, skały) zdały doskonale egzamin. Sandały Regatta dobrze trzymają się podłoża, są bardzo lekkie i przewiewne z powodu swej otwartej budowy, do tego bardzo wygodne. Nie obtarły mnie w ogóle mimo, że były pierwszy raz użyte! Nie byłem do tej pory przekonany do niskich butów w górach, ale teraz będę musiał zmienić zdanie, bo po co przegrzewać stopy podczas upałów… szczegóły techniczne sandałów poczytacie po kliknięciu w link. Do testów ubrałem także nowe spodnie z kolekcji Regatta. Wykonane z lekkiego, elastycznego materiału Isoflex spisały się na medal. Leciutkie, przewiewne dają wspaniały komfort cieplny, a ich największą zaletą jest to, że można odpiąć nogawki i iść w krótkich spodenkach w czasie największego skwaru. Posiadają też bardzo przydatne liczne kieszenie zapinane na zamek. Stworzone do ruchu spodnie trekkingowe pokryte są hydrofobową powłoką DWR oraz odporne są także na promieniowanie UV. Uszyte zostały z lekkiego, elastycznego materiału, który nie krępuje ruchów. Gdy potrzebujesz kompromisu na zmienną, górską pogodę spodnie Highton Zip Off przyjdą Ci z pomocą. na przełęczy w Sinej w produktach Regatty Do tego na szlaku wypróbowałem również lekki softshell firmy Regatta. Wykonany z elastycznego materiału Isoflex, zapewnia doskonałą swobodę ruchów i trwałość. Posiada hydrofobowe wykończenie, które chroni przed lekkim deszczem. Idealny jest do noszenia na spacerach i wędrówkach w sezonie wiosenno-letnim, gdy potrzebujemy się zabezpieczyć przed podmuchami zimnego wiatru. Kurtka męska Nantfeld marki Regatta jest odporna na lekki deszcz, elastyczna i wytrzymała. Specyfikację użytych technologii przeczytacie po kliknięciu w link. Oczywiście możecie wybrać inne produkty tej niedrogiej, a solidnej marki. Produkty, które przetestowałem pozytywnie polecam, a zakupić je można wraz z innym sprzętem w góry w sklepie internetowym Regatty Polska . A wracając do mej ostatniej górskiej przygody polecam każdemu wyprawę w Niżne Tatry. Często dzikie i zdecydowanie mniej oblegane przez turystów góry, niż popularne Tatry. Tutaj też możecie odbyć długie całodniowe eskapady, osiągając wysokości bliskie dwóch tysięcy metrów. Spotkacie tutaj też mnóstwo kozic, które nie boją się ludzi i ładnie pozują do zdjęć! A widoki powalają i są bardzo urozmaicone. Innych atrakcji dla turystów na Liptowie nie brakuje poza górami! Jaskinie, centra narciarskie, wody termalne i liczne aquaparki itd… jedna z dziesiątek kozic spotkanych na szlaku Na koniec jak zawsze zapraszam do obejrzenia fotorelacji z wypadu, który trwał przez 24 km powolnego spaceru podziwiając cuda Matki Natury i czytania innych wpisów o dzikich i majestatycznych górach Słowacji, gdzie można poczuć dzikość i bliskość przyrody. Zatem komentujcie, czytajcie i polecajcie mego bloga. U mnie znajdziecie artykuły o nie oczywistych kierunkach wypraw…Przyjrzyjcie się też marce Regatta Polska. Do zobaczenia na szlaku podczas tego lata, jak ostatnio to miało miejsce ze znajomymi tylko z neta, pod szczytem Bora, pozdrawiam Was serdecznie i dziękuję mojej niezawodnej GGG za towarzystwo podczas wycieczki. Z górskim pozdrowieniem Marcogor A jeśli moja praca Ci się podoba, a wiedza zawarta w artykułach przydaje możesz postawić mi kawę… Opublikowane według MJG w Tatry · 6 Czerwiec 2020 W Tatrach niejednokrotnie podczas górskiej wędrówki będziemy mijać lub zdobywać miejsca, których nazwy pochodzą od tatrzańskiej fauny i flory. Zwierzęta i rośliny charakterystyczne dla najwyższych gór Polski zostały na stałe przeniesion do topografii tatrzańskiej. Nazwy te w większości są pochodzenia ludowego, nadawali je pierwsi pasterze wypasających w Tatrach stada owiec, krów i wołów. Część miejsc nazwali okoliczni polowace, zapuszczający się w niedostępne miejsca gór oraz prekursorzy turystyki lista tych najbardziej znanych nazw w — okazała roślina z pięknymi kwiatami występująca w różnych miejscach — szeroka trawiasta przełęcz leżąca między Beskidem a Skrajną Turnią oraz między Gąsienicową Doliną a Cichą Doliną. Rozdziela główną grań Tatr Zachodnich od głównej grani Tatr Wysokich. Przez Liliowe biegnie często uczęszczany szlak turystyczny z Kasprowego Wierchu na Turnie — skalisto-trawiasty grzbiet w głównej grani w Tatrach Zachodnich, biegnący od Liliowego Karbu, położony u podnóża piramidy szczytowej czyli po góralsku — długi, w głównej mierze lesisty grzbiet w Tatrach Zachodnich, oddzielający środkową część Miętusiej Doliny od Doliny Malej Łąki. Ciągnie się od Skoruszowego Siodła aż do Przysłopu na stokach Skoruśniaka do poł. XIX w. była czynna kopalnia (Miętusie Banie), w której wydobywano rudę żelaza, jego zachodnimi zboczami wiodła dawniej droga hawiarska. Obecnie przez Skoruśniak prowadzi znakowany szlak, którym przez Kobylarzowy Żleb można wyjść na — rośliny, których w Tatrach rośnie kilkanaście Dolina — jedna z głównych odnóg walnej Doliny Bystrej. W górnej części dzieli się na dwie gałęzie: Goryczkową Dolinę pod Zakosy i Goryczkową Doliną Świńska rozdzielone północną granią Pośredniego Wierchu Goryczkowego. Dolina Goryczkowa jest doskonale znana narciarzom i stanowi wspaniałe tereny narciarskie łatwo dostępne dzięki kolejce Czuba — szczyt leżący w głównej grani Tatr Zachodnich na odcinku między Czerwonymi Wierchami a Kasprowym — ponad metrowa roślina o dużych Dolina — dolina pochodzenia polodowcowego, zawieszona w północnych stokach Czerwonych Wierchów, pomiędzy ramionami Małołączniaka i Krzesanicy. Dolina Litworowa znajduje się również w Tatrach Wysokich i jest jednym z głównych odgałęzień Doliny Białej Staw — jeden ze stawów w Dolinie Gąsienicowej położony na północ od Zielonego Stawu. Dużo większy staw tej samej nazwy znajduje się w Litworowej Dolinie w słowackich Tatrach Szczyt — granitowy szczyt w głównej grani Tatr pomiędzy masywem Zadniego Gerlacha a Polskim (w gwarze góralskiej smrek) — drzewo iglaste porastające Dolina — jedna z głównych odnóg Koprowej Doliny na Słowacji. Znajdują się tutaj Ciemnosmreczyńskie Smreczyny — las w górnej części właściwej Doliny Koprowej, powyżej wylotu Doliny Hlińskiej. Las porośnięty okazałymi świerkami (smrekami) niegdyś gęsty i stary, obecnie bardziej przerzedzony i mniej okazały, często pojawiał się w prozie i Staw — nieduży staw pośród lasu w Dolinie Kościeliskiej, doprowadza do niego znakowany kolorem — drzewo liściaste rosnące w Tatrach zwykle w reglu Jaworowa — jedna z największych dolin walnych po północnej stronie Tatr Wysokich, leżąca całkowicie po słowackiej stronie. Rozciąga się od Jaworzyny Spiskiej do podnóży Lodowego Szczyt — duży szczyt w głównej grani Tatr, leży pomiędzy Małym Jaworowym Szczytem a Ostrym Szczytem. Góruje nad Staroleśną Doliną i Jaworową — charakterystyczny gryzoń występujący na terenie Polski tylko w TatrachŚwistówka — nazwa często występująca w Tatrach, oznacza piętro doliny, dolinę lub kotlinę, gdzie występują lub występowały świstaki. Najbardziej znane to: Świstówka Wielka i Mała odnogi Miętusiej Doliny, Świstówka Małołącka Niżnia i Wyżnia piętra w górnej części Doliny Małej Łąki, Świtówka Roztocka nieduża, zawalona rumowiskami, wisząca dolinka, będąca odnogą górnej części Doliny Świstowa — czwarte od góry odgałęzienie Doliny Białej Wody w Tatrach Szczyt — granitowy, rozległy zwornikowy szczyt wznoszący się nad: Doliną Świstową, Staroleśną Dolina i Doliną Rówienek. Nazwa szczytu wywodzi się od — wysokogórskie zwierzę charakterystyczne dla Wierch — najwyższy szczyt leżący w całości na terenie Polski. Usytuowany w głównej gałęzi bocznego, wschodniego grzbietu Świnicy, wznosi się nad Doliną Pięciu Stawów Polskich i Kozią Dolinką (odnoga Gąsienicowej Doliny). Przez wierzchołek biegnie szlak Orlej Perci. Nazwa Koziego Wierchu została mu nadana przez pasterzy z Doliny 5 Stawów Polskich z powodu licznych kozic niegdyś tutaj Grzbiet — pokaźny grzbiet w Tatrach Zachodnich oddzielający górną część Litworowej Doliny od Mułowej Doliny w masywie Czerwonych Wierchów. Nazwę Kozi Grzbiet można również spotkać w Tatrach Dolinka — nieduża zasłana rumowiskami skalnymi dolinka, stanowi odgałęzienie południowo-wschodniej części Doliny Gąsienicowej. Przez Kozią Dolinkę prowadza trzy znakowane szlaki do Orlej Perci: na Kozią Przełęcz, Kozi Wierch i na Strażnica — okazała, granitowa turnia wznosząca się w Dolinie Złomisk na — największy europejski drapieżnik, można go spotkać w Niedźwiedź — grupa skał należąca do Tomanowego Niedźwiedź — duże podłużne wniesieniena stoku na południe od Przedniego Stawu Polskiego, poniżej Niedźwiedź — długi pas skał zbudowany z twardych krowy, konie, owce, barany i jagnięta, czyli zwierzęta dawniej wypasane w Grzbiet — zbudowany z granitu odcinek głównej grani Tatr Wysokich, ograniczają go dwie przełęcze: Czarnostawiańska Przełęcz i Wyżnia Żabia — wybitny szczyt leżący w głównej grani Tatr Zachodnich. W znosi się nad Doliną Rohacką, Doliną Wyżnią Chochołowską i Doliną Jamnicką. Nazwa Wołowiec została nadana przez pasterzy liptowskich ze względu na wypasane w pobliżu — rozległe trawiaste zbocze na północno-zachodnich stoku Wolaraskiego Przechodu w Tatrach Zachodnich. Nazwa pochodzi od wypasanych w tym miejscu niegdyś — pierwszy od północy granitowy szczyt należący do głównej grani Tatr. Wznosi się nad Jagnięcą Doliną, Doliną Białych Stawów, Doliną Zadnich Koperszadów i Kołową Doliną. Nazwa wywodzi się od ludowej nazwy Zagroda — duży w kształcie trójkąta w części pochyły upłaz leżący na stokach Murania w Tatrach Bielskich. W tym miejscu górale z Jurgowa przez całe lato wypasali jagnięta wyniesione w to miejsce na własnych Rogi — duży granitowy masyw w Tatrach Wysokich. Swoją nazwę wywodzi od podobieństwa do baraniego łba z dwoma Żleb (Krowiniec) — żleb w Tatrach Zachodnich, wiedzie przez niego szlak prowadzący na Trzydniowiański Staw — duże jezioro w Dolinie Młynickiej w Tatrach Słowackich. Swoją nazwę bierze od słowa cap, czyli samiec — wybitny szczyt w otoczeniu Doliny Gąsienicowej nazwa pochodzi prawdopodobnie od kształtu widzianego od — płaz występujący na terenie Koń — charakterystyczna niewielka granitowa turnia, którą można zobaczyć znad Morskiego — obszar obejmujący Żabią Grań z zachodnimi stokami aż do dna Doliny Rybiego Potoku oraz obejmujące swoim zasięgiem Dolinę Żabią Białczańską. Nazwa wywodzi się od żab, które często można spotkać w tek jastrząb, sowa, kaczka i inne ptaki występujące w Perć — wysokogórski szlak poprowadzony długim grzbietem szczytów i turni od Zawratu aż po Basza — pierwszy od zachodu szczyt w grupie Buczynowej Grani, między Granatami a Wielką Buczynową — gatunek dużego ptaka drapieżnego z rodziny Turnia — charakterystyczna, urwista turnia, wznosząca się nad Zielonym Stawem Kieżmarskim w Tatrach Dolina — jedna z głównych odnóg walnej Doliny Białej Wody. Jej nazwa wywodzi się od legendy o zaczarowanej Szyja — szczyt reglowy w Tatrach Wysokich, jeden ze znakomitszych punktów widokowych. Nazwa wzięła się od wąskiego pasa traw dołożonego na wschodnim grzbiecie, przez górali porównywanego do gęsiej Sowa — skalna turnia na zboczu Doliny Kościeliskiej powyżej zachodniego brzegu Potoku — ssak z rodziny Skała — skalisty szczyt między Doliną Strążyską a Doliną Białego. Na Sarnią Skałę można wyjść znakowanym szlakiem. Przejdź do treści Kondracka Przełęcz (1725 m)Siodło leżące pomiędzy masywem Giewontu a Kondracką Kopą. Przełęcz znajduje się pomiędzy Doliną Małej Łąki a Kondratową Doliną. Z Kuźnic przez Przełęcz Kondracką prowadzi najpopularniejsza droga na Giewont, w sezonie można spotkać tu tłumy się stąd ciekawy widok na Dolinę Kondratowa i Tatry Wysokie. Nieco wyżej znajduje się trawiasta Kondracka Przełęcz Wyżnia nazywana Herbacianą Przełęczą. Przed i po II wojnie światowej górale sprzedawali tu turystą to wyniosła przełęcz ograniczona od zachodu Zawratową Turnią, a od wschodu Małym Kozim Wierchem. Miejsce łączy Dolinę Pięciu Stawów Polskich z Doliną Gąsienicową. Wcięcie Zawratu stanowi początek właściwej Orlej Perci, od tego miejsca szlak jest jednokierunkowy aż do Koziego Wierchu. Wyjście szlakiem od Doliny Gąsienicowej ubezpieczone jest klamrami i łańcuchami, podejście z tej strony wymaga pewnej wprawy w chodzeniu po skałach oraz dużej ostrożności. W stronę Doliny Pięciu Stawów Polskich sprowadza wygodna ścieżka, zbudowana w 1934 jest najsłynniejszą polską przełęczą wysokogórską, turyści chodzą tędy od przeszło stu lat a górale jeszcze dawniej. Pierwsze zimowe przejście należy do Jana Grzegorzewskiego z towarzyszami i przewodnikami pod opieką Bartusia Obrochty. Nazwa Zawrat i podobne jej „zawracik” występuje w różnych miejscach na obszarze całych Tatr, może oznaczać zarówno stromą przełęcz, jak i skalisty położona przełęcz leżąca w miejscu zetknięcia się trzech grzbietów górskich, grupy Buczynowych Turni, Wołoszyna oraz Koszystej. Jest jedną z ciekawszych przełęczy tatrzańskich, słynącej jako punkt panoramiczny, jeden z najwspanialszych w Tatrach. Można zobaczyć stąd cztery z Pięciu Stawów Krzyżne biegnie szlak prowadzący przez Dolinę Pańszczycy do Doliny Pięciu Stawów Polskich. Wycieczka na Krzyżne, choć długa i mecząca, należy do godnych polecenia. Nazwa Krzyżne pochodzi od jego położenia na skrzyżowaniu trzech grzbietów górskich. Na Krzyżnem kończy się słynna Orla Przełęcz (2110 m)Szeroka przełęcz pomiędzy Szpiglasowym Wierchem a szczytem Miedzianego, dawniej nazywana Miedziana Przełęcz lub Przełęcz w Miedzianem. Na przełęcz prowadzi popularny i łatwy szlak znad Morskiego Oka zwany ceprostradą. Można tu również dotrzeć od Doliny Pięciu Stawów Polskich. Od tej strony szlak jest zdecydowanie bardziej wymagający, w końcowej części ubezpieczony szpiglas związana jest z pracami górniczymi prowadzonymi niegdyś w tej okolicy. Wywodzi się od antymonitu wydobywanego w tym rejonie w drugiej połowie XVIII wieku. Szpigalasowa Przełęcz uchodzi za jedno z najlepszych miejsc widokowych w Tatrach. Na północ rozpościera się wspaniały widok na Dolinę Pięciu Stawów wraz z otaczającymi ją szczytami, na południe majestatycznie wznoszą się szczyty Tatr Przełęcz (1301 m)Szerokie, w znacznej części zalesione siodło w reglu górnym pomiędzy Suchym Wierchem a Sarnią Skała. Przez przełęcz biegnie Ścieżka nad Reglami z Doliny Białego do Strążyskiej Doliny. Nazwa Czerwonej Przełęczy wywodzi się od czerwonego koloru gleby znajdującej się w tym miejscu. Czerwony kolor jest spowodowany występowaniem związków żelaza. Dawniej miejsce nazywane przez górali nie stanowi celu samego w sobie, jest miejscem odpoczynku przy wyjściu i zejściu z bliskiego szczytu Sarniej Skały lub w czasie wędrówki Ścieżką nad Reglami.

długi grzbiet w tatrach wysokich